- reputo
- rĕ-pŭto, āvi, ātum, 1, v. a., to count over, reckon, calculate, compute (syn.: numero, expendo).I.Lit. (mostly post-Aug.):II.
solis defectiones,
Cic. Rep. 1, 16, 25:tempora,
Tac. H. 2, 50:annos infantiae,
Plin. 7, 50, 51, § 167:alimenta,
Dig. 3, 5, 34:sumptus litis et viatica,
ib. 27, 3, 1:(vir) reputaturus patri, quod eo nomine praestiterit,
to charge in account, charge to, ib. 11, 7, 17.—Trop.A.To think over, ponder, meditate, reflect upon (freq. and class.; a favorite word of Sall. and Tac.; not used by Cæs.;B.syn.: cogito, delibero): non reputat laboris quid sit, Nec, aequom anne iniquom imperet, cogitabit,
Plaut. Am. 1, 1, 18; cf.:haec ille reputans et dies noctesque cogitans,
Cic. Deiot. 13, 38:magis quam id reputo, tam magis uror,
Plaut. Bacch. 5, 1, 5: humanae vitae varia reputantes mala, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115:horum nihil,
id. N. D. 2, 46, 119:scelera sua,
Tac. A. 2, 67:infirmitatem suam,
id. H. 2, 16:adversa,
id. ib. 2, 74:vim Romanam,
id. ib. 4, 21 et saep.:ipsus secum eam rem reputavit viā,
Ter. And. 2, 6, 11:dum haec mecum reputo,
id. Eun. 3, 5, 44; Sall. C. 52, 2; Tac. A. 15, 54; cf.:facinus suum cum animo,
Sall. J. 13, 5; 70, 5; 85, 10; Lact. 4, 1, 1:sed hoc animo reputet, nostras nunc manus intueri senatum,
Liv. 21, 41, 16:in animo reputare,
Sulp. Sev. Chron. 1, 24, 7; v. also in the foll.—With obj.-clause:cum tibi nihil merito accidisse reputabis,
Cic. Fam. 5, 17, 5; Tac. A. 6, 30 fin.; 11, 28; 12, 51 fin.; id. H. 1, 70; 3, 8; Suet. Aug. 28.— With rel.clause:te moneo, hoc etiam atque etiam ut reputes, quid facere expetas,
Plaut. Trin. 3, 2, 48:quid ille vellet,
Cic. Fam. 1, 9, 6:cum secum ipse reputaret, quam gravis casus in servitium ex regno foret,
Sall. J. 62, 9:proinde reputaret cum animo suo, praemia an cruciatum mallet,
id. ib. 70, 5; cf. id. ib. 85, 10.— Absol.:vere reputantibus Galliam suismet viribus concidisse,
if we consider it rightly, Tac. H. 4, 17.—(Late Lat.) To impute, ascribe:alicui nec bona opera nec mala,
Tert. Res. Carn. 16:reputaturus patri, quod eo nomine praestiterit,
Dig. 11, 7, 17:et reputatum est ei ad justitiam,
Vulg. 1 Macc. 2, 52; id. Rom. 4, 3.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.